Баланс падземных водаў (грунтавых) 2/87; 3/468

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Дынаміка падземных вод 3/468; 4/326, 347

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дынаміка падземных вод

т. 6, с. 285

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

занальнасць падземных вод

т. 6, с. 526

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

падзе́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падзе́мны падзе́мная падзе́мнае падзе́мныя
Р. падзе́мнага падзе́мнай
падзе́мнае		 падзе́мнага падзе́мных
Д. падзе́мнаму падзе́мнай падзе́мнаму падзе́мным
В. падзе́мны (неадуш.)
падзе́мнага (адуш.)		 падзе́мную падзе́мнае падзе́мныя (неадуш.)
падзе́мных (адуш.)
Т. падзе́мным падзе́мнай
падзе́мнаю		 падзе́мным падзе́мнымі
М. падзе́мным падзе́мнай падзе́мным падзе́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каналіза́цыя, -і, ж.

Сістэма труб, падземных каналаў для выдалення нечыстот.

Гарадская к.

|| прым. каналізацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клубняпло́ды, -аў, адз. -ло́д, -а, М -дзе, м.

Харчовыя, кармавыя і тэхнічныя расліны, якія ўтвараюць на падземных сцёблах клубні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гідрагеало́гія, ‑і, ж.

Навука пра паходжанне, рух, уласцівасці і распаўсюджанасць падземных вод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасашука́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор для пошукаў падземных камунікацый, зробленых з металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

1. Натуральны выхад падземных вод на паверхню зямлі, а таксама вадаём, які ўтварыўся на месцы выхаду падземных натуральных вод.

Прынесці вады з крыніцы.

2. перан., чаго. Тое, што дае пачатак чаму-н., служыць асновай для чаго-н.

К. святла.

К. дабра.

3. Пісьмовыя помнікі, дакументы, на аснове якіх пішуцца навуковыя даследаванні (спец.).

Мовазнаўчыя крыніцы.

◊

Біць крыніцай — бурна развівацца, квітнець.

Жывая крыніца — пра тое, што існуе ў сваім першапачатковым, натуральным стане.

|| прым. крыні́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)