паджга́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паджга́ю |
паджга́ем |
| 2-я ас. |
паджга́еш |
паджга́еце |
| 3-я ас. |
паджга́е |
паджга́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паджга́ў |
паджга́лі |
| ж. |
паджга́ла |
| н. |
паджга́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паджга́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паджга́ць сов.
1. разг. покуса́ть, пожа́лить;
2. обл. (крапивой) поже́чь, пострека́ть;
3. прост. помча́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паджга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.); каго-што. Пакусаць, параніць джалам, хабатком усіх, многіх. Авадні паджгалі коней.
2. Хутка пайсці, пабегчы; паімчацца. Паджгаць у лес. □ Пасля Бяларуч Янка выйшаў на стары гасцінец і паджгаў далей. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)