паддзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Дзьмуць крыху знізу, збоку.

З-пад дзвярэй паддзімае (безас.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паддзіма́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паддзіма́ю паддзіма́ем
2-я ас. паддзіма́еш паддзіма́еце
3-я ас. паддзіма́е паддзіма́юць
Прошлы час
м. паддзіма́ў паддзіма́лі
ж. паддзіма́ла
н. паддзіма́ла
Загадны лад
2-я ас. паддзіма́й паддзіма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час паддзіма́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паддзіма́ць несов. поддува́ть; (о ветре — ещё) подвева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паддзіма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пададзьмуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поддува́ть несов. паддзіма́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)