паддава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паддаю́ паддаё́м
2-я ас. паддае́ш паддаяце́
3-я ас. паддае́ паддаю́ць
Прошлы час
м. паддава́ў паддава́лі
ж. паддава́ла
н. паддава́ла
Загадны лад
2-я ас. паддава́й паддава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час паддаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паддава́ць несов., в разн. знач. поддава́ть; см. падда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паддава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце.

Незак. да паддаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падда́ць, -а́м, -асі́, -а́сць; -адзі́м, -асце́, -аду́ць; -а́ў, -ала́, -ло́, -лі́; -а́й; -а́ны; зак.

1. што. Дапамагчы падняць што-н. (звычайна на спіну, плечы).

П. мех на плечы.

2. што. Падкінуць уверх ударам.

П. мяч.

3. што. У некаторых гульнях: падставіць праціўніку (разм.).

П. шашку.

4. Многа выпіць спіртнога (разм.).

Учора так паддалі, што і сёння ўваччу цёмна.

5. чаго. Узмацніць, павялічыць (разм.).

П. пары (у лазні). П. жару каму-н. (перан.: узбудзіць у кім-н. энергію, прымусіць дзейнічаць актыўна).

6. каму. Ударыць каго-н. (разм.).

|| незак. паддава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць; -дава́й.

|| наз. падда́ча, -ы, ж. (да 1, 2, 3 і 5 знач.) і паддава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поддава́ть несов., в разн. знач. паддава́ць;

поддава́ть мяч паддава́ць мяч;

поддава́ть па́ру паддава́ць па́ры;

поддава́ть жа́ру дава́ць ды́хту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паддава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. паддаваць — паддаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддава́нне ср. поддава́ние, подда́ча ж.; см. паддава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паддава́цца, ‑даюся, ‑даешся, ‑даецца; ‑даёмся, ‑даяцеся; незак.

1. Незак. да паддацца.

2. Зал. да паддаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддава́цца несов., возвр., страд. поддава́ться; см. падда́цца, паддава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наддава́ть несов., прост. наддава́ць, паддава́ць; (прибавлять) прыбаўля́ць, дадава́ць; см. надда́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)