падгні́лы, -ая, -ае.

Які падгніў.

Падгнілае бервяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падгні́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падгні́лы падгні́лая падгні́лае падгні́лыя
Р. падгні́лага падгні́лай
падгні́лае		 падгні́лага падгні́лых
Д. падгні́ламу падгні́лай падгні́ламу падгні́лым
В. падгні́лы (неадуш.)
падгні́лага (адуш.)		 падгні́лую падгні́лае падгні́лыя (неадуш.)
падгні́лых (адуш.)
Т. падгні́лым падгні́лай
падгні́лаю		 падгні́лым падгні́лымі
М. падгні́лым падгні́лай падгні́лым падгні́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падгні́лы подгни́вший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгні́лы, ‑ая, ‑ае.

Які падгніў. Мост быў стары, з падгнілых чорных бярвенняў. Мележ. Вера чакала.. [цётку], нецярпліва ходзячы па старой, з падгнілымі маснічынамі хаце. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгні́лы leicht ángefault; von únten ángefault

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

подгни́вший які́ (што) падгні́ў, падгні́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полугнило́й гнілава́ты; падгні́лы, ама́ль гнілы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

podgniły

падгнілы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nadgniły

падгнілы; папсаваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fáulig

a гнілава́ты, падгні́лы, які́ [што] падгні́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)