падгніва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. падгніва́е падгніва́юць
Прошлы час
м. падгніва́ў падгніва́лі
ж. падгніва́ла
н. падгніва́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час падгніва́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падгніва́ць несов., в разн. знач. подгнива́ть; см. падгні́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгніва́ць, ‑ае.

Незак. да падгнісці, падгніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгніва́ць

1. (знізу) ánfangen* von únten zu fáulen;

2. (крыху) ein wénig verfáulen, ánfaulen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падгні́сці і падгні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іе́; -і́ў, -іла́, -ло́; зак.

Зрабіцца гнілым знізу або крыху, злёгку згнісці.

Дрэва падгніло.

Падлога падгніла.

|| незак. падгніва́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подгнива́ть несов. падгніва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгніва́нне ср. подгнива́ние; см. падгніва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгніва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгніваць — падгнісці, падгніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ánfaulen

vi (s) псава́цца, падгніва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

murszeć

незак. падгніваць, тлець, трухлець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)