падга́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. падга́р
Р. падга́ру
Д. падга́ру
В. падга́р
Т. падга́рам
М. падга́ры

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падга́р, ‑у, м.

Падгарэлае месца, падгарэлая частка чаго‑н. Пірог з падгарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подпёк падпёк, -ку м., падга́р, -ру м., прыга́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)