падга́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; зак. (разм.).

Нарабіць чаго-н. кепскага, гадкага каму-н., нашкодзіць.

П. суседу.

|| незак. падга́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падга́дзіць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падга́джу падга́дзім
2-я ас. падга́дзіш падга́дзіце
3-я ас. падга́дзіць падга́дзяць
Прошлы час
м. падга́дзіў падга́дзілі
ж. падга́дзіла
н. падга́дзіла
Загадны лад
2-я ас. падга́дзь падга́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час падга́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падгадзі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падгаджу́ падго́дзім
2-я ас. падго́дзіш падго́дзіце
3-я ас. падго́дзіць падго́дзяць
Прошлы час
м. падгадзі́ў падгадзі́лі
ж. падгадзі́ла
н. падгадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. падгадзі́ падгадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падгадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падгадзі́ць сов., разг.

1. (услужить) угоди́ть;

2. (о погоде) поблагоприя́тствовать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падга́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.

Разм.

1. Нарабіць чаго‑н. кепскага, гадкага каму‑н., нашкодзіць. Як бы ні радзіў, абы не падгадзіў. Прыказка.

2. (пераважна з адмоўем «не»). Зрабіць што‑н. не так, як належыць; сапсаваць. — Націскай, Ігнат, націскай! — Не паддавайся, Алеся, наляж!.. — Алеська, не падгадзь! Скрыган.

падгадзі́ць, ‑гаджу́, ‑го́дзіш, ‑го́дзіць; зак.

Разм.

1. Угадзіць, дагадзіць каму‑н.

2. пераважна безас. Стаць, быць спрыяльным (пра надвор’е). [Мароз:] — Падгадзіла з дожджыкам — і ўраджай, не падгадзіла — няма яго. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падга́дзіць разм.

1. (сапсаваць) verpfúschen vt;

2. (нашкодзіць каму-н.) j-m ein Bein stéllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падга́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падго́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подга́дить сов., прост. падга́дзіць, напаску́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подпа́костить сов., прост. падпаску́дзіць, падга́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)