падгавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., каго (што).

Падвучыць зрабіць што-н., падбухторыць на што-н.

Яго падгаварылі на гэты ўчынак.

|| незак. падгаво́рваць, -аю, -аеш, -ае і падгава́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падгаво́р, -у, м., падгаво́рванне, -я, н. і падгава́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падгавары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падгавару́ падгаво́рым
2-я ас. падгаво́рыш падгаво́рыце
3-я ас. падгаво́рыць падгаво́раць
Прошлы час
м. падгавары́ў падгавары́лі
ж. падгавары́ла
н. падгавары́ла
Загадны лад
2-я ас. падгавары́ падгавары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падгавары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падгавары́ць сов. подговори́ть, настро́ить; подби́ть, подстрекну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгавары́ць, ‑гавару, ‑гаворыш, ‑гаворыць; зак., каго, на што, з дадан. сказам і з інф.

Угаварыць, падвучыць зрабіць што‑н.; падбухторыць на што‑н. Падгаварыць на дрэнны ўчынак. □ [Эма:] — Я сама бачыла, як адпраўлялі Максіма ў Вільню, сама была на вакзале ў той вечар, хоць хлопцы і забаранілі ісці туды. Падгаварыла сваячку і пайшлі. Машара. [Васіль:] — Цётачка, я не вінават... Мяне падгаварылі... Я вам усіх назаву, толькі мяне не чапайце... Мяне падгаварылі... — Як не па пальцах ён пералічыў усіх, хто лазіў у слівы. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгавары́ць (падвучыць, падбухторыць) ánstiften vt, áufhetzen vt, áufwiegeln (на што-н. zu D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

подговори́ть сов. падгавары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наусти́ть сов., уст. падгавары́ць; (подстрекнуть) падбухто́рыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабухто́рыць

‘падгаварыць, падвучыць усіх, многіх’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перабухто́ру перабухто́рым
2-я ас. перабухто́рыш перабухто́рыце
3-я ас. перабухто́рыць перабухто́раць
Прошлы час
м. перабухто́рыў перабухто́рылі
ж. перабухто́рыла
н. перабухто́рыла
Загадны лад
2-я ас. перабухто́р перабухто́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час перабухто́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)