падві́ць, -даўю́, -даўе́ш, -даўе́; -даўём, -даўяце́, -даўю́ць; падві́ў, -віла́, -ло́; -ві́; -ві́ты; зак., што.
Злёгку завіць.
П. валасы.
|| незак. падвіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. падві́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і падвіва́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падві́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падаўю́ |
падаўё́м |
| 2-я ас. |
падаўе́ш |
падаўяце́ |
| 3-я ас. |
падаўе́ |
падаўю́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падві́ў |
падвілі́ |
| ж. |
падвіла́ |
| н. |
падвіло́ |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
падві́ |
падві́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падві́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падві́ць, падаўю, падаўеш, падаўе; падаўём, падаўяце; пр. падвіў, ‑віла, ‑віло; заг. падві; зак., што.
Злёгку, нямнога завіць; падправіць завіўку. Падвіць валасы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падвіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падвіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падві́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падвіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падві́ўка, ‑і, ДМ ‑віўцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Падво́й ’частка сахі, якая падтрымлівае плаху’ (Выг.), пудвій ’тс’ (Тарнацкі, Studia), падваі ’вяроўка, якой прымацоўваюцца нарогі сахі да ручкі’ (Сл. ПЗБ). Рус. подвби ’вязкі, віцы, якія звязваюць часткі сахі’. Да падвіць > віць з чаргаваннем галосных у корані.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падкруці́ць, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., каго-што.
1. Закруціць глыбей, тужэй. Падкруціць вінт. □ Няўклюдны цвік балюча мул[яе] пятку. Нрыцерці б цвік, абмотку падкруціць... Пысін. // Разм. Круцячы якое‑н. прыстасаванне, узмацніць або павялічыць што‑н. Я падышоў да стала і падкруціў кнот у лямпе. Бажко.
2. Нямнога завіць; падвіць. Падкруціць валасы. □ Сіняўскі падкруціў чорныя вусы, пакасіўся на камандзіра. Алешка.
3. Разм. Нялоўка ступіўшы, падвярнуць. Падкруціць нагу.
4. перан. Разм. Уздзейнічаць на каго‑н., прымусіць рабіць лепш, хутчэй. — А ты вось паспрабуй, падкруці яго, гэтага Бялькевіча. Савіцкі.
•••
Падкруціць (закруціць) гайку (гайкі) — павялічыць патрабаванні, зрабіць іх больш строгімі, суровымі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)