падвярну́ць, -вярну́, -ве́рнеш, -ве́рне; -вярні́; -ве́рнены; зак., што.

1. Вернучы, падлажыць пад каго-, што-н., падгарнуць.

П. ямчэй падушку пад галаву.

2. Няёмка падагнуўшы, пашкодзіць, вывіхнуць.

П. нагу.

3. Падварушыць, крыху павярнуць.

П. сена.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аб раптоўным адчуванні млоснасці, болю.

Падвярнула (безас.) пад грудзі.

|| незак. падваро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падвярну́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падвярну́ падве́рнем
2-я ас. падве́рнеш падве́рнеце
3-я ас. падве́рне падве́рнуць
Прошлы час
м. падвярну́ў падвярну́лі
ж. падвярну́ла
н. падвярну́ла
Загадны лад
2-я ас. падвярні́ падвярні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падвярну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падвярну́ць сов.

1. подверну́ть;

п. нагу́ — подверну́ть но́гу;

2. сверну́ть (к чему-л.);

п. да га́нка — сверну́ть к крыльцу́;

3. повороши́ть, пошевели́ть;

п. се́на — повороши́ть (пошевели́ть) се́но;

4. безл. (о тошноте и т.п.) подступи́ть, подкати́ть;

5. (пад што) положи́ть; накры́ть (чем);

п. пад рэ́шата — положи́ть под решето́; накры́ть решето́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвярну́ць, ‑вярну, ‑вернеш, ‑верне; зак.

1. Верчучы, падлажыць пад сябе; падгарнуць. Піліп Андрэевіч узяў у мяне папяроску, закурыў, ямчэй падвярнуў пад галаву падушку. Краўчанка.

2. Няёмка падагнуўшы, пашкодзіць; вывіхнуць. Пасля дажджу раз пакаўзнулася [Маня] на роўнай дарозе, упала і падвярнула нагу. Васілевіч.

3. Крута звярнуўшы, пад’ехаць куды‑н.; накіраваць. Падвярнуць падводу да крайняй хаты. Падвярнуць лодку да берага.

4. Падварушыць, крыху павярнуць. Падвярнуць сена.

5. безас. Аб раптоўным адчуванні млоснасці, болю і пад. Стала душна, падвярнула пад грудзі. Блажыла. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвярну́ць разм. (нагу) sich (D) das Bein verrénken [verknácksen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падваро́чваць гл. падвярнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падвярнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкаса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Закасаць, падвярнуць што-н.

П. штаны.

|| незак. падка́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. падкаса́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. падка́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрыві́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Вывіхнуць, звіхнуць; падвярнуць. Спрывіліць нагу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падве́рнены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падвярнуць (у 1–4 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)