падвя́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падвя́лю падвя́лім
2-я ас. падвя́ліш падвя́ліце
3-я ас. падвя́ліць падвя́ляць
Прошлы час
м. падвя́ліў падвя́лілі
ж. падвя́ліла
н. падвя́ліла
Загадны лад
2-я ас. падвя́ль падвя́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час падвя́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падвя́ліць сов. подвя́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Злёгку правяліць; правяліць дадаткова. Падвяліць рыбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подвя́лить сов., разг. падвя́ліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвя́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падвяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвя́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвяльваць — падвяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)