Verbum

анлайнавы слоўнік

падве́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падве́шванне ср. подве́шивание, подве́с м., подве́ска ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падве́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвешваць — падвесіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падве́сіць, -е́шу, -е́сіш, -е́сіць; падве́сь; -е́шаны; зак., каго-што.

Прымацаваць пад чым-н., да чаго-н. у вісячым становішчы.

П. на крук.

П. лямпу пад столлю.

|| незак. падве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падве́ска, -і, ДМ -ве́сцы, ж. і падве́шванне, -я, н.

|| прым. падве́сачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подве́шивание падве́шванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подве́с м., техн.

1. (действие) падве́шванне, -ння ср.;

2. (приспособление) падве́с, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суспе́нзія

(лац. suspensio = падвешванне)

вадкасць, у якой дробныя часцінкі цвёрдага рэчыва знаходзяцца ў завіслым стане.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

подве́ска ж.

1. (действие) падве́ска, -кі ж.; неоконч. падве́шванне, -ння ср.;

подве́ска авиабо́мб падве́ска авіябо́мб;

2. (предмет) падве́ска, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)