падве́ска, -і, ДМ -ве́сцы, мн. -і, -сак, ж.

1. гл. падвесіць.

2. Падвеснае ўпрыгожанне.

Люстра з хрустальнымі падвескамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падве́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. падве́ска падве́скі
Р. падве́скі падве́сак
Д. падве́сцы падве́скам
В. падве́ску падве́скі
Т. падве́скай
падве́скаю		 падве́скамі
М. падве́сцы падве́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падве́ска ж., в разн. знач. подве́ска

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падве́ска, ‑і, ДМ ‑вёсцы; Р мн. ‑сак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвешваць — падвесіць.

2. Прыстасаванне для падвешвання чаго‑н. Падвеска для абажура. □ Чырвоныя водсветы былі на бабінах, што маўкліва плылі на падвесках аўтаматычнай лініі. Савіцкі.

3. Падвясное ўпрыгожанне.

4. У транспартных машынах — прыстасаванне, прызначанае для змякчэння штуршкоў. Рысорныя падвескі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвеска

т. 11, с. 488

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

падве́ска ж

1. (аздоба) Ánhänger m -s, -;

2. аўта Rád¦aufhängung f -, -en, Áchs¦aufhängung f -, -en;

зале́жная падве́ска ко́лаў Stárr¦achs¦aufhängung f, Éinzelrad¦aufhängung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падве́сіць, -е́шу, -е́сіш, -е́сіць; падве́сь; -е́шаны; зак., каго-што.

Прымацаваць пад чым-н., да чаго-н. у вісячым становішчы.

П. на крук.

П. лямпу пад столлю.

|| незак. падве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падве́ска, -і, ДМ -ве́сцы, ж. і падве́шванне, -я, н.

|| прым. падве́сачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pendant [ˈpendənt] n. падве́ска; куло́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

подве́ска ж.

1. (действие) падве́ска, -кі ж.; неоконч. падве́шванне, -ння ср.;

подве́ска авиабо́мб падве́ска авіябо́мб;

2. (предмет) падве́ска, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падве́сак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падве́сак падве́скі
Р. падве́ска падве́скаў
Д. падве́ску падве́скам
В. падве́сак падве́скі
Т. падве́скам падве́скамі
М. падве́ску падве́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)