падве́йваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падве́йваю |
падве́йваем |
| 2-я ас. |
падве́йваеш |
падве́йваеце |
| 3-я ас. |
падве́йвае |
падве́йваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падве́йваў |
падве́йвалі |
| ж. |
падве́йвала |
| н. |
падве́йвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падве́йвай |
падве́йвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падве́йваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падве́йваць несов., в разн. знач. подве́ивать, подвева́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падве́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падвеяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подвева́ть несов.
1. (зерно — машиной) падарфо́ўваць; (ручным способом) падве́йваць;
2. (о ветре) падвява́ць, падве́йваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подве́ивать несов.
1. (машиной) падарфо́ўваць; (ручным способом) падве́йваць;
2. (о ветре) уст. падвява́ць, падве́йваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)