падвахтавы

падва́хтавы, -ая, -ае (спец.).

Такі, які павінен заступіць на вахту для змены тых, хто стаіць на вахце.

П. матрос.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падвахтавы́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	падвахтавы́	падвахтава́я	падвахтаво́е	падвахтавы́я
Р.	падвахтаво́га	падвахтаво́й падвахтаво́е	падвахтаво́га	падвахтавы́х
Д.	падвахтаво́му	падвахтаво́й	падвахтаво́му	падвахтавы́м
В.	падвахтавы́ (неадуш.) падвахтаво́га (адуш.)	падвахтаву́ю	падвахтаво́е	падвахтавы́я (неадуш.) падвахтавы́х (адуш.)
Т.	падвахтавы́м	падвахтаво́й падвахтаво́ю	падвахтавы́м	падвахтавы́мі
М.	падвахтавы́м	падвахтаво́й	падвахтавы́м	падвахтавы́х

Іншыя варыянты: падва́хтавы.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падва́хтавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	падва́хтавы	падва́хтавая	падва́хтавае	падва́хтавыя
Р.	падва́хтавага	падва́хтавай падва́хтавае	падва́хтавага	падва́хтавых
Д.	падва́хтаваму	падва́хтавай	падва́хтаваму	падва́хтавым
В.	падва́хтавы (неадуш.) падва́хтавага (адуш.)	падва́хтавую	падва́хтавае	падва́хтавыя (неадуш.) падва́хтавых (адуш.)
Т.	падва́хтавым	падва́хтавай падва́хтаваю	падва́хтавым	падва́хтавымі
М.	падва́хтавым	падва́хтавай	падва́хтавым	падва́хтавых

Іншыя варыянты: падвахтавы́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падва́хтавы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падвахтавы́ сущ., мор. подва́хтенный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падва́хтавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які павінен змяніць таго, хто стаіць на вахце. Падвахтавы матрос.

падвахтавы́, ‑о́га, м.

Той, хто назначаецца на вахту (у 1 знач.). Выклікаць падвахтавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подва́хтенный мор.

1. прил. падва́хтавы;

2. сущ. падва́хтавы, -во́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum