падва́льваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падва́льваю падва́льваем
2-я ас. падва́льваеш падва́льваеце
3-я ас. падва́львае падва́льваюць
Прошлы час
м. падва́льваў падва́львалі
ж. падва́львала
н. падва́львала
Загадны лад
2-я ас. падва́львай падва́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падва́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падва́льваць I несов., в разн. знач. подва́ливать; см. падвалі́ць I

падва́льваць II несов. (сукно и т.п.) прива́ливать; см. падвалі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падва́льваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падваліць ​1.

падва́льваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падваліць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак.

1. што і чаго. Падсыпаць вялікую колькасць чаго-н.

П. воз пяску пад прызбу.

2. безас., каго-чаго. Прыбавіцца яшчэ, у дадатак да таго, што ёсць (разм.).

Народу падваліла.

За ноч падваліла снегу.

|| незак. падва́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падва́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвальваць ​1 — падваліць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падва́львацца несов., страд. прива́ливаться; см. падва́льваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падва́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца, незак.

1. Незак. да падваліцца.

2. Зал. да падвальваць ​1 (гл. падваліць у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подва́ливать несов.

1. разг. падва́льваць, падсыпа́ць;

2. (о судах) падплыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)