падва́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падва́жваю падва́жваем
2-я ас. падва́жваеш падва́жваеце
3-я ас. падва́жвае падва́жваюць
Прошлы час
м. падва́жваў падва́жвалі
ж. падва́жвала
н. падва́жвала
Загадны лад
2-я ас. падва́жвай падва́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падва́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падва́жваць несов. приподнима́ть (рычагом)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падва́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падва́жыць, -жу, -жыш, -жыць; падва́ж; -ва́жаны; зак., што.

Прыпадняць вагаром, падважнікам (у 2 знач.).

П. бервяно.

|| незак. падва́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падва́жваць, падва́жыць

1. (mit dem Hébel) hóchheben* аддз. vt, hébeln vt;

2. кніжн. (паставіць пад сумнеў) etw. in Fráge stéllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падва́жвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падважваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падва́жванне ср. приподнима́ние; см. падва́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падва́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падважваць — падважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падва́жвацца несов., страд. приподнима́ться; см. падва́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

podważać

незак.

1. падымаць (ломам); падважваць;

2. падрываць;

podważać autorytet — падрываць аўтарытэт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)