падбі́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падбі́вачны |
падбі́вачная |
падбі́вачнае |
падбі́вачныя |
| Р. |
падбі́вачнага |
падбі́вачнай
падбі́вачнае |
падбі́вачнага |
падбі́вачных |
| Д. |
падбі́вачнаму |
падбі́вачнай |
падбі́вачнаму |
падбі́вачным |
| В. |
падбі́вачны (неадуш.)
падбі́вачнага (адуш.) |
падбі́вачную |
падбі́вачнае |
падбі́вачныя (неадуш.)
падбі́вачных (адуш.) |
| Т. |
падбі́вачным |
падбі́вачнай
падбі́вачнаю |
падбі́вачным |
падбі́вачнымі |
| М. |
падбі́вачным |
падбі́вачнай |
падбі́вачным |
падбі́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падбі́вачны спец. подбо́ечный, подкла́дочный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падбі́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які прызначаецца, служыць для падбіўкі. Падбівачны матэрыял.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подкла́дочный
1. портн. падкла́дачны; падшэ́вачны; падбі́вачны;
2. техн. падкла́дачны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подбо́ечный
1. (к подбива́ть) падбі́вачны;
2. портн. падбі́вачны, падшы́вачны;
3. (подкладочный) обл. падшэ́вачны, падкла́дачны;
4. сапожн. падбо́ечны; (каблучный) абца́сны;
5. техн., горн., с.-х. падбо́ечны; (врубовой) уру́бавы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)