падбудава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падбуду́ю падбуду́ем
2-я ас. падбуду́еш падбуду́еце
3-я ас. падбуду́е падбуду́юць
Прошлы час
м. падбудава́ў падбудава́лі
ж. падбудава́ла
н. падбудава́ла
Загадны лад
2-я ас. падбуду́й падбуду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падбудава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падбудава́ць сов.

1. подстро́ить сни́зу;

2. подстро́ить дополни́тельно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбудава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Прыбудаваць што‑н. дадаткова. Падбудаваць веранду да сянец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбудо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбудава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбудава́ны

1. подстро́енный сни́зу;

2. подстро́енный дополни́тельно;

1, 2 см. падбудава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подстро́ить сов.

1. стр. падбудава́ць;

2. в др. знач. падстро́іць; см. подстра́ивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)