падбрыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падбрыва́ю падбрыва́ем
2-я ас. падбрыва́еш падбрыва́еце
3-я ас. падбрыва́е падбрыва́юць
Прошлы час
м. падбрыва́ў падбрыва́лі
ж. падбрыва́ла
н. падбрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. падбрыва́й падбрыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падбрыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падбрыва́ць несов. подбрива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падбрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбры́ць, -ры́ю, -ры́еш, -ры́е; -ры́ты; зак., каго-што.

Пагаліць з бакоў, па краях.

|| незак. падбрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подбрива́ть несов. падго́льваць, падбрыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падбрываць — падбрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбрыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падбрыцца.

2. Зал. да падбрываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбрыва́цца несов., возвр., страд. подбрива́ться; см. падбры́цца, падбрыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)