падбо́ршчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. падбо́ршчыца падбо́ршчыцы
Р. падбо́ршчыцы падбо́ршчыц
Д. падбо́ршчыцы падбо́ршчыцам
В. падбо́ршчыцу падбо́ршчыц
Т. падбо́ршчыцай
падбо́ршчыцаю		 падбо́ршчыцамі
М. падбо́ршчыцы падбо́ршчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падбо́ршчыца ж. подбо́рщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбо́ршчыца, ‑ы, ж.

Жан. да падборшчык (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбо́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Рабочы, што ажыццяўляе падбор, падборку чаго-н.

2. Прыстасаванне, машына для падбірання скошанай збажыны, травы і пад.

|| ж. падбо́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подбо́рщица падбо́ршчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)