Verbum

анлайнавы слоўнік

падаўля́ць гл. падавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падаўля́ць несов. подавля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да падавіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаві́ць, -даўлю́, -да́віш, -да́віць; -да́ўлены; зак., каго-што.

1. Сілай пакласці канец чаму-н., знішчыць, заглушыць.

П. паўстанне.

П. агонь праціўніка.

2. Раздушыць, перадавіць усё, многае ці ўсіх, многіх.

П. усіх жукоў.

|| незак. падаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 1 знач.).

|| наз. падаўле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антыбіётыкі, -аў, адз. антыбіётык, -а, м.

Рэчывы біялагічнага паходжання, здольныя падаўляць жыццядзейнасць хваробатворных мікраарганізмаў.

|| прым. антыбіяты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падаўля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да падаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даві́ць², даўлю́, да́віш, да́віць; незак. (разм.).

1. Налягаць, націскаць цяжарам.

Цяжкая зброя давіць на плечы.

2. перан. Прыгнятаць, падаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падаўле́нне ср. подавле́ние; см. падаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)