Verbum

анлайнавы слоўнік

падаўле́нне гл. падавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падаўле́нне ср. подавле́ние; см. падаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаўле́нне н.

1. Unterdrückung f -, -en, Níederwerfung f -, -en, Níederschlagung f -, -en (паўстання, забастоўкі);

2. вайск. Níederhalten n -s;

падаўле́нне агнём Níederhalten durch Féuer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

падаві́ць, -даўлю́, -да́віш, -да́віць; -да́ўлены; зак., каго-што.

1. Сілай пакласці канец чаму-н., знішчыць, заглушыць.

П. паўстанне.

П. агонь праціўніка.

2. Раздушыць, перадавіць усё, многае ці ўсіх, многіх.

П. усіх жукоў.

|| незак. падаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 1 знач.).

|| наз. падаўле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мяце́ж, мяцяжу́, мн. мяцяжы́, мяцяжо́ў, м.

Стыхійнае ўзброенае паўстанне супраць улады.

Падаўленне мяцяжу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пацыфіка́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Падаўленне карнымі мерамі паўстання, народнага хвалявання.

[Ад лац. pacificatio — уціхаміранне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

repression [rɪˈpreʃn] n.

1. рэпрэ́сія; падаўле́нне

2. стры́мліванне (пачуццяў, смеху і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Erdrückung

f -, -en падаўле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)