пада́ткавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пада́ткавы |
пада́ткавая |
пада́ткавае |
пада́ткавыя |
| Р. |
пада́ткавага |
пада́ткавай пада́ткавае |
пада́ткавага |
пада́ткавых |
| Д. |
пада́ткаваму |
пада́ткавай |
пада́ткаваму |
пада́ткавым |
| В. |
пада́ткавы (неадуш.) пада́ткавага (адуш.) |
пада́ткавую |
пада́ткавае |
пада́ткавыя (неадуш.) пада́ткавых (адуш.) |
| Т. |
пада́ткавым |
пада́ткавай пада́ткаваю |
пада́ткавым |
пада́ткавымі |
| М. |
пада́ткавым |
пада́ткавай |
пада́ткавым |
пада́ткавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пада́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.
Дзяржаўны збор з насельніцтва і прадпрыемстваў.
Падаходны п.
Браць п.
Абкладаць падаткам.
|| прым. пада́ткавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
assessor
[əˈsesər]
n.
асэ́сар -а m.
а) пада́ткавы ўрадо́вец
б) кансульта́нт пры судзьдзі́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)