падасно́ва, -ы, ж.

Сапраўдная прычына, аснова чаго-н.

Сацыяльная п. з’явы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падасно́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. падасно́ва падасно́вы
Р. падасно́вы падасно́ў
Д. падасно́ве падасно́вам
В. падасно́ву падасно́вы
Т. падасно́вай
падасно́ваю		 падасно́вамі
М. падасно́ве падасно́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падасно́ва ж., прям., перен. подосно́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падасно́ва, ‑ы, ж.

1. Спец. Ніжняя аснова ў тканінах, якія маюць дзве асновы.

2. перан. Сапраўдная прычына чаго‑н.; тое, на чым заснавана што‑н. Сацыяльная падаснова з’явы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подосно́ва прям., перен. падасно́ва, -вы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)