пададзе́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пададзе́ты пададзе́тая пададзе́тае пададзе́тыя
Р. пададзе́тага пададзе́тай
пададзе́тае		 пададзе́тага пададзе́тых
Д. пададзе́таму пададзе́тай пададзе́таму пададзе́тым
В. пададзе́ты (неадуш.)
пададзе́тага (адуш.)		 пададзе́тую пададзе́тае пададзе́тыя (неадуш.)
пададзе́тых (адуш.)
Т. пададзе́тым пададзе́тай
пададзе́таю		 пададзе́тым пададзе́тымі
М. пададзе́тым пададзе́тай пададзе́тым пададзе́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пададзе́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пададзе́ты пададзе́тая пададзе́тае пададзе́тыя
Р. пададзе́тага пададзе́тай
пададзе́тае		 пададзе́тага пададзе́тых
Д. пададзе́таму пададзе́тай пададзе́таму пададзе́тым
В. пададзе́ты (неадуш.)
пададзе́тага (адуш.)		 пададзе́тую пададзе́тае пададзе́тыя (неадуш.)
пададзе́тых (адуш.)
Т. пададзе́тым пададзе́тай
пададзе́таю		 пададзе́тым пададзе́тымі
М. пададзе́тым пададзе́тай пададзе́тым пададзе́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пададзе́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пададзе́ты пададзе́тая пададзе́тае пададзе́тыя
Р. пададзе́тага пададзе́тай
пададзе́тае		 пададзе́тага пададзе́тых
Д. пададзе́таму пададзе́тай пададзе́таму пададзе́тым
В. пададзе́ты (неадуш.)
пададзе́тага (адуш.)		 пададзе́тую пададзе́тае пададзе́тыя (неадуш.)
пададзе́тых (адуш.)
Т. пададзе́тым пададзе́тай
пададзе́таю		 пададзе́тым пададзе́тымі
М. пададзе́тым пададзе́тай пададзе́тым пададзе́тых

Кароткая форма: пададзе́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пададзе́ты разг. подде́тый; см. пададзе́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пададзе́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пададзець.

2. у знач. прым. Разм. Які надзеў што‑н. лепшае, добрае. За маленькім, кругленькім столікам, над шклянкаю кавы сядзеў шляхетна пададзеты, з белым каўнерыкам, гладка прычэсаны, брыты чалавек. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подде́тый​II (об одежде) пададзе́ты; падапрану́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)