падабаро́нная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
падабаро́нная |
падабаро́нныя |
| Р. |
падабаро́ннай |
падабаро́нных |
| Д. |
падабаро́ннай |
падабаро́нным |
| В. |
падабаро́нную |
падабаро́нных |
| Т. |
падабаро́ннай падабаро́ннаю |
падабаро́ннымі |
| М. |
падабаро́ннай |
падабаро́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падабаро́нная сущ., юр. подзащи́тная
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падабаро́нны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.
Падсудны, якога абараняе адвакат.
|| ж. падабаро́нная, -ай, мн. -ыя, -ых.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подзащи́тная сущ. падабаро́нная, -ннай ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падабаро́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падабаро́нны |
падабаро́нная |
падабаро́ннае |
падабаро́нныя |
| Р. |
падабаро́ннага |
падабаро́ннай падабаро́ннае |
падабаро́ннага |
падабаро́нных |
| Д. |
падабаро́ннаму |
падабаро́ннай |
падабаро́ннаму |
падабаро́нным |
| В. |
падабаро́нны (неадуш.) падабаро́ннага (адуш.) |
падабаро́нную |
падабаро́ннае |
падабаро́нныя (неадуш.) падабаро́нных (адуш.) |
| Т. |
падабаро́нным |
падабаро́ннай падабаро́ннаю |
падабаро́нным |
падабаро́ннымі |
| М. |
падабаро́нным |
падабаро́ннай |
падабаро́нным |
падабаро́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)