пагука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго (што).

Паклікаць.

Пагукалі дзяцей у хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагу́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагу́каю пагу́каем
2-я ас. пагу́каеш пагу́каеце
3-я ас. пагу́кае пагу́каюць
Прошлы час
м. пагу́каў пагу́калі
ж. пагу́кала
н. пагу́кала
Загадны лад
2-я ас. пагу́кай пагу́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пагу́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагука́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагука́ю пагука́ем
2-я ас. пагука́еш пагука́еце
3-я ас. пагука́е пагука́юць
Прошлы час
м. пагука́ў пагука́лі
ж. пагука́ла
н. пагука́ла
Загадны лад
2-я ас. пагука́й пагука́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пагука́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагука́ць сов.

1. позва́ть, окри́кнуть, окли́кнуть;

2. покрича́ть; поау́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

1. Паклікаць каго‑н. Пагукалі дзяцей у дом.

2. і без дап. Гукаць некаторы час. Пагукала ў дзверы тройчы, — Спаў багаты грозны дом... Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́звать сов. паклі́каць; пазва́ць, (долго, неоднократно) папазыва́ць, папазва́ць, пагука́ць; (пригласить) запрасі́ць, папрасі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)