Verbum

анлайнавы слоўнік

пагрэ́баваць гл. грэбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагрэ́баваць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагрэ́баваць сов. побре́згать, побре́зговать, погнуша́ться; пренебре́чь;

не ~буй(це) — не побре́згай(те), не побре́згуй(те)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагрэ́баваць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе.

Зак. да грэбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагрэ́баваць sich ékeln, Ékel [Ábscheu] empfínden* [verspüren]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

грэ́баваць, -бую, -буеш, -буе; -буй; незак.

Быць грэблівым у адносінах да каго-, чаго-н., адчуваць агіду.

Ён нічым не грэбуе.

|| зак. пагрэ́баваць, -бую, -буеш, -буе; -буй.

|| наз. грэ́баванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

погнуша́ться сов. пагрэ́баваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манкі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак. (уст.).

Нядбайна аднесціся да каго-, чаго-н., пагрэбаваць (грэбаваць) чым-н.

М. службовымі абавязкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манкі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Пагрэбаваць (грэбаваць), нядбайна аднесціся (адносіцца) да чаго‑н. Манкіраваць службовымі абавязкамі.

[Ад фр. manquer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wzgardzić

зак. пагрэбаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)