пагру́кваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пагру́кваю пагру́кваем
2-я ас. пагру́кваеш пагру́кваеце
3-я ас. пагру́квае пагру́кваюць
Прошлы час
м. пагру́кваў пагру́квалі
ж. пагру́квала
н. пагру́квала
Загадны лад
2-я ас. пагру́квай пагру́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пагру́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагру́кваць несов. посту́кивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагру́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Грукаць час ад часу. Здалёк пагруквае гром. □ Пагруквалі ў вагонах дзверы, раз-поразу адчыняючыся. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагру́кваць von Zeit zu Zeit klópfen [klátschen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

посту́кивать несов. пасту́кваць, пагру́кваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагру́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пагрукваць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

погромы́хивать несов. пагру́кваць; (о громе) пагры́мліваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

погроха́тывать несов. пагру́кваць; (о громе) пагры́мліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)