пагрузі́ць гл. грузіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагрузі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагружу́ пагру́зім
2-я ас. пагру́зіш пагру́зіце
3-я ас. пагру́зіць пагру́зяць
Прошлы час
м. пагрузі́ў пагрузі́лі
ж. пагрузі́ла
н. пагрузі́ла
Загадны лад
2-я ас. пагрузі́ пагрузі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пагрузі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагрузі́ць сов. погрузи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагрузі́ць, ‑гружу, ‑грузіш, ‑грузіць; зак., каго-што.

1. Змясціць на які‑н. транспарт груз, людзей і пад. Пагрузіць у машыны людзей. Пагрузіць дровы. □ Мінута — батальён на нагах.. Пагрузілі на лодкі ўсе кулямёты. Колас.

2. і без дап. Грузіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грузі́ць, гружу́, гру́зіш, гру́зіць; гру́жаны; незак.

1. што кім-чым. Напаўняць грузам.

Г. баржу дрывамі.

2. каго-што. Складваць груз куды-н., змяшчаць у якасці грузу.

Г. скаціну ў вагоны.

|| зак. нагрузі́ць, -гружу́, -гру́зіш, -гру́зіць; -гру́жаны, загрузі́ць, -гружу́, -гру́зіш, -гру́зіць; -гру́жаны і пагрузі́ць, -гружу́, -гру́зіш, -гру́зіць; -гру́жаны (да 2 знач.).

|| наз. пагру́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагру́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пагрузіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагружа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пагрузіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагрузі́ць, ‑гружу, ‑грузіш, ‑грузіць; зак., каго-што.

1. Перакласці, перамясціць які‑н. груз у другое месца. Перагрузіць збожжа з машын у вагоны.

2. Пагрузіць, загрузіць грузам, паклажай звыш нормы, меры, больш, чым трэба. Перагрузіць машыну. Перагрузіць воз. // перан. Празмерна пагрузіць якой‑н. працай. Перагрузіць вучняў дамашнімі заданнямі. // перан. Загрувасціць што‑н. вялікай колькасцю чаго‑н. Перагрузіць лекцыю фактычным матэрыялам. Перагрузіць сюжэт апавядання лішнімі эпізодамі.

3. Пагрузіць што‑н. іначай, па-новаму. Перагрузіць паклажу шчыльней.

4. Пагрузіць усё, многае. — Колькі я перагрузіў ужо гэтага лесу? — уздыхнуў Санкоўскі. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узгрузі́ць, ‑гружу, ‑грузіш, ‑грузіць; зак., што.

Разм. Ускласці, пагрузіць груз на што‑н. Мяшкі ўзгрузілі на машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагру́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. пагрузіць (у 1 знач.) і пагрузіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)