Паго́ст

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Паго́ст
Р. Паго́ста
Д. Паго́сту
В. Паго́ст
Т. Паго́стам
М. Паго́сце

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паго́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паго́ст паго́сты
Р. паго́ста паго́стаў
Д. паго́сту паго́стам
В. паго́ст паго́сты
Т. паго́стам паго́стамі
М. паго́сце паго́стах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паго́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Уст. Могільнік. Не спускайце ж, забойцы, вачэй, А лічыце сваіх на пагостах. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагост,

сельская абшчына.

т. 11, с. 479

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пагост (археал.) 3/542; 7/595

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пагост (паселішча) 3/155; 5/561

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пагост (в., Гомельская вобл.) 1/216

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пагост,

вёска ў Міёрскім р-не.

т. 11, с. 479

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пагост,

вадасховішча ў Пінскім р-не.

т. 11, с. 479

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пагост,

вёска ў Бярэзінскім р-не.

т. 11, с. 480

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)