Паго́ннае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Паго́ннае
Р. Паго́ннага
Д. Паго́ннаму
В. Паго́ннае
Т. Паго́нным
М. Паго́нным

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пагоннае (в.) 7/595; 11/71 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

паго́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паго́нны паго́нная паго́ннае паго́нныя
Р. паго́ннага паго́ннай
паго́ннае		 паго́ннага паго́нных
Д. паго́ннаму паго́ннай паго́ннаму паго́нным
В. паго́нны (неадуш.)
паго́ннага (адуш.)		 паго́нную паго́ннае паго́нныя (неадуш.)
паго́нных (адуш.)
Т. паго́нным паго́ннай
паго́ннаю		 паго́нным паго́ннымі
М. паго́нным паго́ннай паго́нным паго́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)