пагню́сіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагню́шу пагню́сім
2-я ас. пагню́сіш пагню́сіце
3-я ас. пагню́сіць пагню́сяць
Прошлы час
м. пагню́сіў пагню́сілі
ж. пагню́сіла
н. пагню́сіла
Дзеепрыслоўе
прош. час пагню́сіўшы

Іншыя варыянты: пагнюсі́ць.

Крыніцы: dzsl2007.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагнюсі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагнюшу́ пагню́сім
2-я ас. пагню́сіш пагню́сіце
3-я ас. пагню́сіць пагню́сяць
Прошлы час
м. пагнюсі́ў пагнюсі́лі
ж. пагнюсі́ла
н. пагнюсі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пагнюсі́ўшы

Іншыя варыянты: пагню́сіць.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагнюсі́ць сов., обл.

1. (сделать грязным) испа́чкать, испа́костить;

2. (сделать негодным) испо́ртить, испа́костить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагнюсі́ць, ‑гнюшу, ‑гнюсіш, ‑гнюсіць; зак., што.

Разм.

1. Зрабіць брудным. Пагнюсіць касцюм.

2. Зрабіць нягодным, сапсаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пагню́сіць ’зрабіць нягодным, сапсаваць (Сцяшк.), ’замуціць (воду)’ (Дзімітр., Шн., навагр.). Гл. гнусны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)