пагно́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пагно́йка пагно́йкі
Р. пагно́йкі пагно́ек
Д. пагно́йцы пагно́йкам
В. пагно́йку пагно́йкі
Т. пагно́йкай
пагно́йкаю		 пагно́йкамі
М. пагно́йцы пагно́йках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пагно́йка ’шампіньён’ (Шат., Сл. ПЗБ), пагно́йка, пагно́йнік ’тс’ (Сцяшк. Сл., Сл. ПЗБ). Да гной (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)