паглушы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паглушу́ |
паглу́шым |
| 2-я ас. |
паглу́шыш |
паглу́шыце |
| 3-я ас. |
паглу́шыць |
паглу́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
паглушы́ў |
паглушы́лі |
| ж. |
паглушы́ла |
| н. |
паглушы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паглушы́ |
паглушы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паглушы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паглушы́ць сов.
1. (всех, многих) оглуши́ть; поглуши́ть;
2. (нек-рое время) поглуши́ть;
3. прост. (всё, многое) переби́ть, переколоти́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паглушы́ць, ‑глушу, ‑глушыш, ‑глушыць; зак., каго-што.
1. Аглушыць усіх, многіх. Мабыць, бомбы падалі на паўднёвай ўскраіне горада, але выбухі як бы паглушылі, абязвечылі ўсіх нас. Сабаленка.
2. Разм. Ударам, выбухам ашаламіць, прывесці ў стан здранцвеласці ўсіх, многіх. Паглушыць усю рыбу.
3. Разм. Перабіць, знішчыць усіх, многіх або ўсё, многае. [Захар:] — Я вас яшчэ з Дона ведаю... дзенікінцаў... Паглушылі мы вас там, паглушым і тут... Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
переглуши́ть сов., разг. пераглушы́ць, паглушы́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)