пагладчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагладчэ́ю пагладчэ́ем
2-я ас. пагладчэ́еш пагладчэ́еце
3-я ас. пагладчэ́е пагладчэ́юць
Прошлы час
м. пагладчэ́ў пагладчэ́лі
ж. пагладчэ́ла
н. пагладчэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пагладчэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагладчэ́ць сов.

1. стать бо́лее гла́дким;

2. разг. пополне́ть, потучне́ть, пожире́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагладчэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Стаць, зрабіцца больш гладкім, гладчэйшым. Круглы Коўзікаў твар яшчэ больш пагладчэў. Аж ільсніўся. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагладчэ́ць glátter wérden; dícker [vóller] wérden (патаўсцець)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

потучне́ть сов., разг. пасыце́ць, патлусце́ць, папаўне́ць, пагладчэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Раздабрэ́ць ’пагладчэць, паправіцца’ (Некр.). Параўн. рус. добре́ть, раздобре́ть ’таўсцець, тлусцець, сыцець’, старое польск. dobrzeć ’набірацца сілы’, што да прасл. *dobrěti ’быць прыемным, карысным’, ’дабрэць’ (ЭССЯ, 5, 40–41).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)