пага́снуць гл. гаснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пага́снуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пага́сну пага́снем
2-я ас. пага́снеш пага́снеце
3-я ас. пага́сне пага́снуць
Прошлы час
м. пага́с
пага́снуў		 пага́слі
пага́снулі
ж. пага́сла
пага́снула
н. пага́сла
пага́снула
Загадны лад
2-я ас. пага́сні пага́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час пага́сшы
пага́снуўшы

Крыніцы: dzsl2007, dzsl2013, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пага́снуць сов.

1. прям., перен. пога́снуть, уга́снуть, поту́хнуть;

2. перен. закати́ться;

~сла сла́ва — закати́лась сла́ва;

3. перен. (уменьшиться, ослабеть) пога́снуть, поме́ркнуть, потускне́ть;

~с бляск у вача́х — пога́с (поме́рк, потускне́л) блеск в глаза́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пага́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. пагас, ‑ла і пагаснуў, ‑нула; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перастаць гарэць, свяціць, свяціцца; затухнуць. Ліхтар пагас. Пагасла святло. □ Выгарала датла і пагасла вогнішча. Бажко. // Перастаць адлюстроўваць, адбіваць. Сонца схавалася за ўзгоркам, пагаслі шыбы. Шамякін.

2. перан. Страціць бляск, жвавасць (пра вочы, позірк і пад.). Позірк пагас. □ «Грозныя» аганькі ў Маніных вачах пагаслі. Пестрак. // Страціць настрой, стаць абыякавым. Вейкі ў Лёдзі ўздрыгнулі, і яна быццам пагасла. Карпаў.

3. перан. Знікнуць; аслабець. Не, не пагасне ніколі — Ленінскай праўды святло. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пага́снуць áusgehen* vi (s); erlöschen* vi (s) (высок.);

святло́ пага́сла das Licht ging aus

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

га́снуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; незак.

1. Пераставаць гарэць, свяціць; тухнуць.

Свечка гасне.

2. перан. Слабець, чахнуць, знікаць.

Чалавек гасне ўвачавідкі.

Надзеі г.

|| зак. зага́снуць, -ну, -неш, -не; зага́с, -сла, -ні; пага́снуць, -ну, -неш, -не; пага́с, -сла; -ні і зга́снуць, -ну, -неш, -не; згас, -сла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагаса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пагаснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уга́снуть сов.

1. пату́хнуць, пага́снуць, зга́снуць;

2. перен. пага́снуць, зга́снуць;

3. перен. (умереть) паме́рці, скана́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагаса́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. пагасаць — пагаснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пога́снуть сов., прям., перен. пату́хнуць, пага́снуць; (угаснуть) зга́снуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)