пагарла́ніць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пагарла́ню |
пагарла́нім |
| 2-я ас. |
пагарла́ніш |
пагарла́ніце |
| 3-я ас. |
пагарла́ніць |
пагарла́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пагарла́ніў |
пагарла́нілі |
| ж. |
пагарла́ніла |
| н. |
пагарла́ніла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пагарла́нь |
пагарла́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пагарла́ніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пагарла́ніць сов., см. пагарлапа́ніць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пагарла́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.
Разм. Тое, што і пагарлапаніць. Хорам крыху пагарланілі дзяўчаты і хлопцы, а тады яна, Валя Сакоўская, заспявала. Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
погорла́нить сов., разг. пагарлапа́ніць, пагарла́ніць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поора́тьI сов., разг. пакрыча́ць, параўці́, пагарлапа́ніць, пагарла́ніць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)