пагарджа́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пагарджа́ны |
пагарджа́ная |
пагарджа́нае |
пагарджа́ныя |
| Р. |
пагарджа́нага |
пагарджа́най пагарджа́нае |
пагарджа́нага |
пагарджа́ных |
| Д. |
пагарджа́наму |
пагарджа́най |
пагарджа́наму |
пагарджа́ным |
| В. |
пагарджа́ны (неадуш.) пагарджа́нага (адуш.) |
пагарджа́ную |
пагарджа́нае |
пагарджа́ныя (неадуш.) пагарджа́ных (адуш.) |
| Т. |
пагарджа́ным |
пагарджа́най пагарджа́наю |
пагарджа́ным |
пагарджа́нымі |
| М. |
пагарджа́ным |
пагарджа́най |
пагарджа́ным |
пагарджа́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пагарджа́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пагарджа́ны |
пагарджа́ная |
пагарджа́нае |
пагарджа́ныя |
| Р. |
пагарджа́нага |
пагарджа́най пагарджа́нае |
пагарджа́нага |
пагарджа́ных |
| Д. |
пагарджа́наму |
пагарджа́най |
пагарджа́наму |
пагарджа́ным |
| В. |
пагарджа́ны (неадуш.) пагарджа́нага (адуш.) |
пагарджа́ную |
пагарджа́нае |
пагарджа́ныя (неадуш.) пагарджа́ных (адуш.) |
| Т. |
пагарджа́ным |
пагарджа́най пагарджа́наю |
пагарджа́ным |
пагарджа́нымі |
| М. |
пагарджа́ным |
пагарджа́най |
пагарджа́ным |
пагарджа́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пагарджа́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пагарджа́ны |
пагарджа́ная |
пагарджа́нае |
пагарджа́ныя |
| Р. |
пагарджа́нага |
пагарджа́най пагарджа́нае |
пагарджа́нага |
пагарджа́ных |
| Д. |
пагарджа́наму |
пагарджа́най |
пагарджа́наму |
пагарджа́ным |
| В. |
пагарджа́ны (неадуш.) пагарджа́нага (адуш.) |
пагарджа́ную |
пагарджа́нае |
пагарджа́ныя (неадуш.) пагарджа́ных (адуш.) |
| Т. |
пагарджа́ным |
пагарджа́най пагарджа́наю |
пагарджа́ным |
пагарджа́нымі |
| М. |
пагарджа́ным |
пагарджа́най |
пагарджа́ным |
пагарджа́ных |
Кароткая форма: пагарджа́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пагарджа́ны прич. презира́емый; презре́нный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пагарджа́ны, ‑ая, ‑ае.
Той, да каго адносяцца з пагардай, кім пагарджаюць. Сялянства ў царскай Расіі было пагарджаным і бяспраўных. Івашын.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пага́рджа́ны veráchtet; veráchtenswert; verächtlich, missáchtet
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
трэці́раваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад трэціраваць.
2. у знач. прым. Пагарджаны, абражаны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
erbärmlich
a ва́рты жа́лю, пагарджа́ны, нікчэ́мны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verächtlich
a
1) пага́ры́лівы
2) ва́рты пага́рды, пагарджа́ны, занядба́лы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
аплёваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад апляваць; тое, што і апляваны.
2. у знач. прым. Зганьбаваны, пагарджаны. Ідуць хадою непакорных Пад сцяг апошняй барацьбы Усе пасынкі стагоддзяў чорных, Аплёванай зямлі рабы. Хадыка.
•••
Як аплёваны — пра чалавека, якога незаслужана зняважылі, абняславілі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)