пагарбе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагарбе́ю пагарбе́ем
2-я ас. пагарбе́еш пагарбе́еце
3-я ас. пагарбе́е пагарбе́юць
Прошлы час
м. пагарбе́ў пагарбе́лі
ж. пагарбе́ла
н. пагарбе́ла
Загадны лад
2-я ас. пагарбе́й пагарбе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пагарбе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагарбе́ць (над чым) сов., разг. покорпе́ть (над чем, за чем), покопте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагарбе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Гарбець некаторы час. Пагарбець над падручнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

покорпе́ть сов., разг. пакарпе́ць, пагарбе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

poślęczeć

зак. пакарпець, пагарбець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

покопте́ть сов.

1. (подымить) пакурэ́ць, падымі́ць;

2. перен., разг. пакарпе́ць, пагарбе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)