пагаджа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пагаджа́ю пагаджа́ем
2-я ас. пагаджа́еш пагаджа́еце
3-я ас. пагаджа́е пагаджа́юць
Прошлы час
м. пагаджа́ў пагаджа́лі
ж. пагаджа́ла
н. пагаджа́ла
Загадны лад
2-я ас. пагаджа́й пагаджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пагаджа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагаджа́ць несов.

1. (приводить в соответствие с чем-л.) соглаша́ть;

2. мири́ть, примиря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагаджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пагадзіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагаджа́ць (прывесці ў адпаведнасць) in Überinstimmung brngen* (з чым-н. mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пагадзі́ць, -гаджу́, -го́дзіш, -го́дзіць; зак.

1. што. Прывесці ў адпаведнасць з чым-н.

П. супярэчнасці.

2. каго. Памірыць, прымірыць.

П. спрачальнікаў.

|| незак. пагаджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сообразо́вывать несов., книжн. узгадня́ць, пагаджа́ць; см. сообразова́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

coordinate2 [kəʊˈɔ:dɪneɪt] v. каардынава́ць, устана́ўліваць пра́вільныя суадно́сіны, узгадня́ць, пагаджа́ць;

coordinate efforts каардынава́ць намага́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

согласо́вывать несов.

1. (приводить в соответствие) узгадня́ць, пагаджа́ць;

2. грам. дапасо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reconcile

[ˈrekənsaɪl]

v.i.

1) пагаджа́ць; узгадня́ць

it is hard to reconcile oneself to being sick — Ця́жка пагадзі́цца з хваро́бай

2) ула́джваць спрэ́чку, пагаджа́ць

They reconciled — Яны́ пагадзі́ліся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conciliate

[kənˈsɪlieɪt]

v.

1) прыміра́ць, улаго́джваць

2) дабіва́цца прабачэ́ньня, здабыва́ць, заваёўваць прыхі́льнасьць, паша́ну

3) пагаджа́ць о́зныя пагля́ды)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)