павіхля́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павіхля́ю |
павіхля́ем |
| 2-я ас. |
павіхля́еш |
павіхля́еце |
| 3-я ас. |
павіхля́е |
павіхля́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
павіхля́ў |
павіхля́лі |
| ж. |
павіхля́ла |
| н. |
павіхля́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
павіхля́й |
павіхля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
павіхля́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
павіхля́ць сов., разг. повихля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павіхля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.
Разм. Віхляць некаторы час. Памахаеш рукамі, павіхляеш нагамі, сюды-туды паясніцай — і бадзёры. Аношкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
повихля́ть сов., разг. павіхля́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)