паві́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паві́ны паві́ная паві́нае паві́ныя
Р. паві́нага паві́най
паві́нае		 паві́нага паві́ных
Д. паві́наму паві́най паві́наму паві́ным
В. паві́ны (неадуш.)
паві́нага (адуш.)		 паві́ную паві́нае паві́ныя (неадуш.)
паві́ных (адуш.)
Т. паві́ным паві́най
паві́наю		 паві́ным паві́нымі
М. паві́ным паві́най паві́ным паві́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паві́ны гл. пава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паві́ны па́вий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паві́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да павы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́ва, -ы, мн. -ы, па́ваў, ж.

Самка паўліна.

|| прым. паві́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́вий паві́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pawi

паўлінавы, павіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)