павянча́цца гл. вянчацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павянча́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павянча́юся павянча́емся
2-я ас. павянча́ешся павянча́ецеся
3-я ас. павянча́ецца павянча́юцца
Прошлы час
м. павянча́ўся павянча́ліся
ж. павянча́лася
н. павянча́лася
Загадны лад
2-я ас. павянча́йся павянча́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час павянча́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павянча́цца сов. повенча́ться, обвенча́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павянча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Уступіць у шлюб, адбыўшы абрад вянчання ў царкве. Уся сям’я і радня Марціна і яго маладой пастаялі на тым, каб павянчацца ў царкве. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павянча́цца sich (kírchlich) tráuen lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вянча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Уступаць у шлюб паводле царкоўнага абраду.

|| зак. павянча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і звянча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. вянча́нне, -я, н.

|| прым. вянча́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

повенча́ться павянча́цца, звянча́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвенча́ться павянча́цца, звянча́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перевенча́ться перавянча́цца, павянча́цца, звянча́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звянча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Аб’яднацца шлюбам па царкоўнаму абраду; павянчацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)