павя́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
павя́лены |
павя́леная |
павя́ленае |
павя́леныя |
| Р. |
павя́ленага |
павя́ленай павя́ленае |
павя́ленага |
павя́леных |
| Д. |
павя́ленаму |
павя́ленай |
павя́ленаму |
павя́леным |
| В. |
павя́лены (неадуш.) павя́ленага (адуш.) |
павя́леную |
павя́ленае |
павя́леныя (неадуш.) павя́леных (адуш.) |
| Т. |
павя́леным |
павя́ленай павя́ленаю |
павя́леным |
павя́ленымі |
| М. |
павя́леным |
павя́ленай |
павя́леным |
павя́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
павя́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
павя́лены |
павя́леная |
павя́ленае |
павя́леныя |
| Р. |
павя́ленага |
павя́ленай павя́ленае |
павя́ленага |
павя́леных |
| Д. |
павя́ленаму |
павя́ленай |
павя́ленаму |
павя́леным |
| В. |
павя́лены (неадуш.) павя́ленага (адуш.) |
павя́леную |
павя́ленае |
павя́леныя (неадуш.) павя́леных (адуш.) |
| Т. |
павя́леным |
павя́ленай павя́ленаю |
павя́леным |
павя́ленымі |
| М. |
павя́леным |
павя́ленай |
павя́леным |
павя́леных |
Кароткая форма: павя́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павя́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад павяліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)