павыцяга́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павыцяга́ю |
павыцяга́ем |
| 2-я ас. |
павыцяга́еш |
павыцяга́еце |
| 3-я ас. |
павыцяга́е |
павыцяга́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
павыцяга́ў |
павыцяга́лі |
| ж. |
павыцяга́ла |
| н. |
павыцяга́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
павыцяга́й |
павыцяга́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
павыцяга́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
павыцяга́ць сов., см. павыця́гваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павыцяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Тое, што і павыцягваць (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
повы́таскать и повыта́скивать сов., разг. павыцяга́ць, павыця́гваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)