павыпо́лваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Выпалаць усё, многае.

П. пустазелле.

П. грады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыпо́лваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыпо́лваю павыпо́лваем
2-я ас. павыпо́лваеш павыпо́лваеце
3-я ас. павыпо́лвае павыпо́лваюць
Прошлы час
м. павыпо́лваў павыпо́лвалі
ж. павыпо́лвала
н. павыпо́лвала
Загадны лад
2-я ас. павыпо́лвай павыпо́лвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыпо́лваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павыпо́лваць сов. (о многом) вы́полоть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыпо́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выпалаць, апалоць усё, многае. Павыполваць пустазелле. Павыполваць грады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыпо́лваны вы́полотый; см. павыпо́лваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́полоть сов. вы́палаць, мног. павыпо́лваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)