павымята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Вымесці, падмесці ўсё, многае.

П. пакоі.

П. смецце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павымята́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павымята́ю павымята́ем
2-я ас. павымята́еш павымята́еце
3-я ас. павымята́е павымята́юць
Прошлы час
м. павымята́ў павымята́лі
ж. павымята́ла
н. павымята́ла
Загадны лад
2-я ас. павымята́й павымята́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павымята́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павымята́ць сов. (о многом) вы́мести

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павымята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Вымесці, падмесці ўсё, многае. Павымятаць пакоі. Павымятаць смецце.

2. перан. Разм. Выключыць, выгнаць адкуль‑н. усіх, многіх. Павымятаць гультаёў з брыгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павымята́ны вы́метенный; см. павымята́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́мести сов. вы́месці, мног. павымята́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)